συνεξαστράπτω

Μ

ακτινοβολώ μαζί («ἡ τῶν πραγμάτων λαμπρότης οὐ πάντως ποιεῑ ξυνεξαστράπτειν καὶ τὰ πράγματα», Φώτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἐξαστράπτω «ακτινοβολώ»].